پیام های تبریک عید نوروز ( 2)

 

سلام به همه ي همشهري هاي گلم.من هم اين عيد پاك، اين نوروز آريايي را به همه ي آريايي نژادان سراسر دنيا تبريك مي گويم و اميدوارم در سراسر دنيا،صلح بر قرار باشد.به اميد آن روزي كه حقوقف بشر آرزوي نيمه محال هيچ انساني در هيچ كجاي اين دنيا نباشد.
با سپاس.  چوپان راستگو

جناب آقاي هرندي
خوشبختانه و بخصوص در چند ماه اخير ، تعداد مخاطبان وبلاگ شما كه بحمدالله عموماً هم از افراد انديشمند و صاحبنظر هستند ، افزايش قابل توجهي يافته است ، ضمن اينكه كاركرد وبلاگتان هم علاوه بر اطلاع رساني در موضوعاتي كه بيشتر به آنها مي پردازيد ، جايگاه و مجالي براي تبيين انديشه ها و نيز تبادل افكار خوانندگان گرديده است ، كه اين فرصتي بسيار مغتنم و گرانبها براي مخاطبان شما كه اكثراً هم همشهريان بافتي هستن ايجاد نموده ، تمريني كه ما بافتي ها كمتر بدان پرداخته ايم و شايد اين شروعي ميمون براي پيدايش اين حلقه ي مفقوده بين ما باشد كه آرام آرام شنيدن نظر ديگران ، احترام به آن و نيز فرصت نقدش را داشته باشيم ، البته بر همه ي كساني كه در اين مناظره هاي مكتوب شركت مي كنند ، آشنايي با قوانين اين نوع گفتمان ، رعايت اصول و حدود آن و در رأس آنها ، تحمل يكديگر ، احترام به عقايد و نيز حركت در جاده ي عدل و انصاف و پرهيز از مطلق نگري و سياه يا سفيد ديدن پديده ها و جانبداري هاي متعصبانه فرض و ضروري است .
گمان مي كنم همين نوشته ي من هم مي تواند نخستين گام در سوق دادن يادداشت ها ( كامنت هاي ) همشهريان در وبلاگ شما به سوي گفتمان هاي سازنده و راهگشا براي آينده ي روشن شهرعزيزمان كه همه دل در گرو پيشرفت و آباداني اش داريم ، باشد .
اگر مجالي بود در اين خصوص بيشتر مي نويسم .
پاينده باشيد .نوروز مبارک. علیرضا کاشانی

وروز پاسداشت عشقهاي کوچکي است که زنده مانده اند و روز تعظيم در برابر عشق هاي بزرگي که عظمت را کوچک مي دانند.پس به تو در نوروز سلام مي کنم که بزرگترين عشق اين کوچکي.

احمد فرزانه

سلام.تبریک انتخاب برتر وشادباش نوروز کهنفرزانه. سعید

سلام برادر خون گرم وبزرگوار جناب آقای مهندس هرندی انشاالله سال 1390سالی پر بار برای حضرتعالی خانواده محترم باشد پیروز سر بلند باشید انشاالله.

شهابی نژاد

جناب آقای هرندی
سلام
پیشاپیش فرارسیدن نوروز باستانی وبهار طبیعت را به شما که اراده نموده اید دوستان دور افتاده از هم رابوسیله این وب لاگ به هم وصل نمایید تبریک گفته وآرزوی سال خوب وتوام با سلامتی را برای شما وکلیه دوستان وهمشهریان عزیز را دارم.    بزاز زاده

دایی جونممممممم بی نهایت تبریک میگم.انشاالله شاهد موفقیت های بعدی تون باشیم.در ضمن شیرینی هم فراموش نشه ها... خاطره

سلام
سلامی چوبوی خوش آشنایی .....
من هم به نوبه خودم این عید سعید باستانی را به همه هموطنان وهمشهریان عزیزم بخصوص برادر عزیز وارجمندم حمید آقا هرندی وخانواده محترمشان ودوستانی که دراین مدت دروبلاگ درخدمتشان بودیم تبریک عرض نموده ؛از درگاه خداوند سبحان جهت همگی سالی خوب وخوش پرخیر وبرکت همراه با سلامتی ،بهروزی ،شادکامی وموفقیت خواهانم .همیشه بهار و پاینده باشید.

درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند
جهان جوان شد و یاران بعیش بنشستند
حریف مجلس ما خود همیشه دل میبرد
علی الخصوص که پیرایه ای بر او بستند
کسان که دررمضان چنگ میشکستندی
نسیم گل بشنیدند و توبه بشکستند
بساط سبزه لگدکوب شد بپای نشاط
ز بسکه عارف و عامی برقص برجستند
دو دوست قدرشناسندعهد صحبت را
که مدتی ببریدند و باز پیوستند
بدر نمیرود از خانگه یکی هشیار
که پیش شحنه بگوید که صوفیان مستند
یکی درخت گل اندر فضای خلوت ماست
که سروهای چمن پیش قامتش پستند
اگر جهان همه دشمن شود بدولت دوست
خبر ندارم ازیشان که در جهان هستند
مثال راکب دریاست حال کشته عشق
بترک بار بگفتند و خویشتن رستند
بسرو گفت کسی میوه ای نمیآری
جواب داد که آزادگان تهی دستند
براه عقل برفتند سعدیا بسیار
که ره بعالم دیوانگان ندانستند

سید رضا

مقلب القلوب و الابصار يا مدبراليل و النهار يا محول الحول و الاحوال حول حالنا الي احسن الحال
××××××××××××××××××××
سال نومي شود.
زمين نفسي دوباره مي كشد.
برگ ها به رنگ در مي آيند ، گل ها لبخند مي زنند ، پرنده هاي خسته بر مي گردنند و دراين رويش سبزِ دوباره…
من…تو…ما…كجا ايستاده ايم؟
سهم ما چيست؟..
نقش ما چيست؟…
پيوند ما در دوباره شدن با كيست؟…
زمين سلامت مي كنيم و ابرها درودتان باد.
سال نو مبارك
چون هميشه اميدوار . . .

××××××××××××××××××××××××××

شعر زیبای فریدون مشیری در باره فرارسیدن بهار تقدیم به شما و همه بافتی های دنیا

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبی و ابر سپيد
برگهای سبز بيد
عطر نرگس، رقص باد
نغمه شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست
نرم نرمک می رسد اينک بهار
خوش به حال روزگار
خوش به حال چشمه ‌ها و دشت ها
خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها
خوش به حال غنچه‌های نيمه‌باز
خوش به حال دختر ميخک که می خندد به ناز
خوش به حال جام لبريز از شراب
خوش به حال آفتاب
ای دل من گرچه در اين روزگار
جامه رنگين نمی‌ پوشی به کام
باده رنگين نمی ‌بينی به جام
نقل و سبزه در ميان سفره نيست
جامت از آن می که می ‌بايد تهی است
ای دريغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسيم
ای دريغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای دريغ از ما اگر کامی نگيريم از بهار
گر نکوبی شيشه غم را به سنگ
هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ

عبدالله پور

سلام به همه دوستان و همشهریان
فرا رسیدن سال نو و عید باستانی نوروز را به شما عزیزان تبریک میگم امیدوارم همه
ایامتان با شادی و مبارکی و سلامتی توام باشد مخصوصا به آقای هرندی و خانواده محترمشان صمیمانه تبریک میگویم و به خاطر همه زحماتی که کشیدند و میکشند خسته نباشید عرض میکنم
هر روزتان نوروز نوزوزتان پیروز.

رضا عسکری

سال نومي شود.زمين نفسي دوباره مي كشد.برگ ها به رنگ در مي آيند و گل ها لبخند مي زند و پرنده هاي خسته بر مي گردند و دراين رويش سبز دوباره...من...تو...ما...كجا ايستاده اييم.سهم ما چيست؟..نقش ما چيست؟...پيوند ما در دوباره شدن با كيست؟...زمين سلامت مي كنيم و ابرها درودتان باد و ...سال نو مبارك ...چون هميشه اميدوار وسال نومبارك...

علی کاویانی

سال 89 در وبلاگ "بافت شهر من" پر بود از خبرهای خوش و اندکی بد
سال 89، وبلاگ "بافت شهر من" را با شکوفه های خوشبو آغاز کردیم در میان واژه های فارسی موج زدیم از گل گفتنی های عیسی معینی گفتیم با کوکب خانم و مشتی غلام حسین همنوا شدیم به میهمانی ستاره های شبهای بافت رفتیم در میان کوچه پس کوچه های شهر، آقابلیته را دیدیم به بازار کربلایی حاجی شفیعی که رسیدیم به دستهای جوشنگ خوش دل بوسه زدیم به آقا شیخ علی سلام کردیم و سفری به خبر و آب های پرخروش شاه ولایت کردیم .
سال 89 در وبلاگ "بافت شهر من" سال امید و آرزوهای بلند بود
سال 89 سال 60سالگی شهرداری شهرمون بود
سال 89 سال تنهایی ها بود سال رفتنها رفتن بابای کودکی
به نمایندگی از سوی همه دوستانم در وبلاگ "سفر به بافت" سال نو را به همه همشهریان و مخاطبان فهیم و بویژه جناب آقای هرندی مدیر لایق وبلاگ "بافت شهر من" و خانواده محترمشان تبریک می گویم.
سفره های عیدتان پرباد از سبزی، صفای دل، لب های خندان و نگاه های پرامید .
سیدجوادمیرحسینی

بنده این عید سعید و باستانی را از طرف خودم به کلیه دوستان و آشنایان .خصوصا اساتید محترم : جناب آقای اسفندیار پور. ایرج شفیعی. جناب روحانی. سلطانی تبریک عرض می نمایم. با آرزوی شادی روح تمامی عزیزانی که بسیار زود از کنار ما گذشتند.

منجنیقی

هنگام سپیده دم خروس سحری دانی که چرا همی کند نوحه گری

یعنی که نمودند در آیینه ی صبح کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

سال نو بر تمام همشهریان ، هم میهنان ، و همه كاسني كه نوروز را جشن مي گيرند ، خجسته باد .
اميد كه هر سالمان گامي به جلو و در راه پيشرفت و كمال باشد .
شاد و سرافراز باشيد.

علیرضا کاشانی

صبح امید دمید،سرودعشق زمرغان سحر بشنو و برخیز که بهار وقت ترنم و نوروزگاه شادمانی است .

نوروزخجسته باد، امید است همراه باشکوفه های بهاری خانه قلب ایران و ایرانی از غمهای طبیعت تهی گردد

بامید سالی خوش همراه با غزت وسربلندی و....

با تشکراز کبوترپیغام رسان وبلا گ" بافت شهرمن" اردتمند

سیروس صفا

 با تشکر از دوست عزیزم جناب سید جواد میر حسینی که پوستر تبریک سال نو را تهیه و به وبلاگ هدیه کردند. هرندی

 

پیام های تبریک عید نوروز ( 1)

زکوي يار مي آيد نسيم باد نوروز
از اين باد از مدد خواهي، چراغ دل بر افروزي
نوروز مبارک   . علیرضا خیرخواه

سلامت
سعادت

سيادت
 
سَروري
سبزي
و سَرزندگي
هفت سين سفره ي زندگيتان باد همشهريان عزيز

سعید امیرزاده

بهار بهترين بهانه براي آغاز، وآغاز بهترين بهانه براي زيستن است
آغاز بهار بر شما مبارک

مهدی پناهنده

با آرزوي
12 ماه شادي،
52 هفته پيروزي،
365 روز سلامتي،
8760 ساعت عشق،
525600 دقيقه برکت،
3153000 ثانيه دوستي.
سال نو مبارک باد

سعید مرادی

نرم نرمک مي رسد اينک بهار، خوش بحال روزگار، خوش بحال چشمه ها و دشت ها، خوش بحال دانه ها و سبزه ها، خوش بحال غنچه هاي نيمه باز همشهريان عزيز خصوصا دشتابي هاي مجترم

سیدکمال محمدی پور

زندگي وزن نگاهي است که در خاطر ما مي ماند.نوروز جشن نکوداشت نگاه تو ست پس نوروز بر تو فرخنده باد

                        سید جواد محمدی پور                                                             

وروز پاسداشت عشقهاي کوچکي است که زنده مانده اند و روز تعظيم در برابر عشق هاي بزرگي که عظمت را کوچک مي دانند.پس به تو در نوروز سلام مي کنم که بزرگترين عشق اين کوچکي..

                                احمد فرزانه                                                                  

پیشاپیش سال نو و عید سعید باستانی را به شما اقای هرندی و تک تک همشهری های نجیب و زحمت کش بافتی تبریک عرض نموده و سالی سر شار از موفقیت و بهروزی برایتان ارزو مندم                     

                               محمد صادقی                                                               

     ببخشيد كه دير شد....به نظر من حق به حقدار رسيد.تبريك ميگم تاحق*باحق*ياحق                                                                                                       میثم میثم انصاری راد                                                            

 

                      سرسبزترین بهار تقديم تو باد                  

آواز خوش هزار تقديم 

                              توباد                                                               

می نوش که کوته است تاریکی شب                                                           

سرسبزی و استقامت تقدیم تو                 

                                  باد                                                             


فرا رسیدن سال 14090 اهورایی, 7033 میترایی آریایی, 6761 آشوری, 3749 زرتشتی, 2570 شاهنشاهی و 1390 هجری خورشیدی بر شما و خانواده محترم و همه همشهری های عزیزم چه آنها که ساکن بافتند و چه آنها که در هر نقطه ای از ایران و جهان زندگی می کنندو همه ایرانیان سراسر عالم مبارکباد.                 محبوبه خوارزمی                                                                      

سلام حمید آقا ؛داشتیم کا کا .       
قرار نبود سرمشق های سخت سخت به ما شاگرد تنبل های ته کلاس بدهید،درست مثل تکلیف های عیدی مدرسه قبل از انقلاب که از اول عید تا پایان سیزده مارا درگیر خودش میکرد وعیدسعید باستانی را درکام ما تلخ.یادش بخیر .
                      عزیزم این تبریک ادبی ورومانتیکی که شما به خانواده محترمتان (خداوند بخشنده مهربان نگهداروسلامتشان بدارد)عرض نمودید کار ما (شاگرد تنبل ها)را یکم که چه عرض کنم خیلی سخت کرد،به هر حال     چشم زیر دیپلم یه چیزایی بلغور میکنیم

سیدرضا

عید نوروز در وبلاگ " بافت شهر من " چه خبَر است ؟

 

به احترام شقایق ، بنفشه ، سوسن وسنبل ، به خاطر شوق خنده زمین از بهار ، برای صمیمیت برگ و طراوت باران و احساس زیبای نیلوفر و به احترام روی همچو گل تک تک شما دوستان ؛  "وبلاگ بافت شهر من " سفره آریایی اش را پهن می کند وزانوی ادب را در پیشگاه شما فرود می آورد و در اقدامی مخملی با پیام های تبریک شما دوستان به یکدیگر به جشن و شادی می پردازد.

سفره هفت سین را پهن کرده ام و در هفت سبد پر از گل میخک و بنفشه ، سلامتی ، سعادت ، سربلندی ، سرور ،سادگی دل ، سهولت امور و سایه لطف حق را چیده ام و شما را به این خوان و سفره بی ریا دعوت می کنم تا باز با هم دوستی  ومهربانی را تمرین کنیم و همه با هم اهالی بهار و بیداری باشیم.

وبلاگ " بافت شهر من " افتخار می کند که فضای وبلاگ را در این ایام در اختیار دوستان ، آشنایان ، همشهریان ، مخاطبان و تمامی آنانی که شکوه و شکوفه و شادی و آینه بهار را بر سر دست می برند ؛ بدهد تا به  هرکس که خواستند عید را تبریک بگویند.

چه اشکال دارد از این فضا عید را به ، پدر ، مادر ، خواهر ، برادر ، همسر ، دوست ، همشهری ، استاد ، معلم و....تبریک بگوئیم.

 بهانه جویی را به خاطر گل روی بهار کنار بگذاریم ، اگر خدای ناکرده از هم کدورتی داریم ، اگر از کسی دلتنگیم ، اگر شرم گفتن یک دوستت دارم را از عزیزی دریغ کرده ایم ، اگر خجالت بوسه زدن بر دستان کسی را داشته ایم، اگر.....

سفره پهن شده است ، اجازه بدهید وبلاگتان کبوتر پیام رسان شما باشد، به هر کس دلتان خواست عید را تبریک بگوئید ، بگذارید نام دوستتان در این فضای بی ریا ثبت بشود.

پس شما خوبان و مهربانان مهمان سفره نوروزی من هستید و این سفره و فضا در اختیار شماست تا با خوبی ها و مهر سرشارتان به خلق دنیایی از پیام تبریک های زیبا و مخملی نائل آئیم.

دوست دارم یک افتخار دیگر را شما مهربانان  برای وبلاگ رقم بزنید و گنجینه ای از پیام تبریک ها در آرشیو وبلاگ با نام شما به افتخار ذخیره شود. پس

با کسب اجازه از همه مهمانان ؛

 نخستین پیام تبریک را خودم به کبوتر وبلاگ می دهم تا آن را در اسرع وقت به اطلاع عزیزترین کسانم برساند.

سرکار خانم بهادری همسر صبورو صمیمی من ، فرزندان عزیزم پیوند و شاهین

حال که زلف های درخت مجنون را نسیم صبا شانه می کشد و شقایق پلک هایش را باز می کند و خنده سر می دهد.

حال که بنفشه دل زمین را قلقلک می دهد و شراره های شوق از جان زمین زبانه می زند .

حال که بنفشه بودنش را از پشت پنجره احساس داد می زند و بوی تازگی و نو شدن را گل و بلبل جار می زنند ، بهترین فرصتی است که به بهانه این ایام سراسر بهار ، دست به اعتراف بزنم : که در مقابل گل روی شما ، همسر و شرمنده پدری بیش نبودم ، من را بخاطر شکوه بهار ببخشید ، بداخلاقی هایم را به خاطر شاخه های شسته ، باران خورده ؛ عطر نرگس بزنید و اجازه بدهید از گل میخک  های همه عالم مدد بگیرم تا آنها بگویند که چقدر دوستتان دارم.

 دوست زندگی ام ؛ قرار بود همسر تو باشم ، ولی توخیلی از من سرتری ، بخاطر بهار ، بخاطر گل های سرخ لاله زار ، به احترام باران ، به تُردی دل نیلوفر ، به خاطر حُسن یوسف ، بخاطر نوروز ،  من را ببخش و پیک من را از کبوتر قاصد بگیر.

نوروز مبارک باشد. حمید هرندی

وبلاگ " بافت شهر من " وبلاگ برتر شد

 

                                     کسب یک افتخار کشوری برای وبلاگ " بافت شهر من "

همه چیز از حضور در مسابقه و جشنواره ( منابع طبیعی و رسانه ها)  شروع شد ، وبلاگ بافت شهر من و نوشته هایی که در خصوص منابع طبیعی و محیط زیست نوشته بودم را برای حضور در جشنواره به مسابقه گذاشتم.

250 اثر در رشته های گوناگون به دبیرخانه جشنواره رسیده بود ، داوران جشنواره که جمعی از نخبگان رسانه بودند ، به بررسی آثار پرداختند و در نهایت روز شنبه 21/12/1389 از دبیرخانه جشنواره با من  تماس گرفته شد و ضمن تبریک دعوت شدم تا در هتل المپیک در تاریخ 23/12/1389 حضور داشته باشم .

وقتی برای دریافت تندیس و لوح تقدیر به جایگاه دعوت شدم ، به مش غلامسین و کوکب خانم  فکر کردم ، به دانش آموزی فکر کردم که برای حفظ درخت و منابع طبیعی سوگند می خورد ، به شهروند بافتی فکر کردم که دعای باران را می خواند ، به شاه باران فکر کردم ، که می گفت : الله خدا بارون بده و...

به تک تک شما خوبان و مهربانان فکر کردم ، که در این مدت دلگرمم کردید و من را به نوشتن وا داشتید ، پس اجازه بدهید لوح تقدیر و تندیس این جشنواره را به شما همشهریان ادیب و فرهیخته تقدیم کنم که به نیابت از شما در مراسم حضور داشتم و با افتخار از بافتی بودنم ، لوح تقدیر و تندیس جشنواره را از  جناب دکتر علی سلاجقه معاون وزیر  (که ایشان هم بافتی هستند ) گرفتم .                                

                                                                                      مبارکتان باشد.     . حمید هرندی

 

 

                                                        وزارت جهاد کشاورزی

                                             سازمان جنگل ها،مراتع و آبخیزداری کشور

                                              به نام فرمانروای مطلق صاحبان قلم و هنر

                              توسعه فرهنگ منابع طبیعی در گرو مشارکت و همکاری رسانه ها

جناب آقای حمید هرندی

آنان که از برکات محبت و عنایات خاص حضرت حق ، توان و هنری اثربخش در وجود خود به ودیعت دارند و با خلق آثار ماندگار ، روح آگاهی و رشد بر جان های تشنه نثار می کنند ، از فضل الطاف رب جلیل ، زبان تحسین و تقدیر بندگان خدا نیز به تشکر گشوده می شود.

خداوند منان را سپاسگزاریم ، که ما را در گروه قدردانان قرار داد تا با برگزاری نخستین جشنواره منابع طبیعی و رسانه ها گامی هر چند کوچک برای تقدیر از فرهنگ سازان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور برداریم.

از اینکه با اعتماد وافر و اطمینان خاطر در پرتو چلچراغ توفیقات باریتعالی و در سایه سعی و تلاش و ارایه آثار بدیع و پسندیده در رشته  وبلاگ ها مقام برتر را کسب نموده اید ، بسی خوشنودیم و به شکرانه این توفیق و به پاس قدردانی از زحمات گرانسنگ شما ، این لوح سپاس تقدیم حضورسرشار از معنویت شما می گردد.

امید است در پناه قادر متعال برقرار و عزت مدار مانده و همچنان با خلق آثاری دیگر منشا خیر و برکت برای ایران اسلامی عزیز باشید.

                                                                                          علی سلاجقه

                                                        معاون وزیر و رئیس سازمان جنگل ها ، مراتع و آبخیزداری کشور

                                                                                      23/12/1389

 

انتشار اسناد بافتی لیکس ( سند شماره 7 )

 

برگرداندن جزایر ابوموسی و تنب بزرگ و کوچک به مام وطن ( 11/9/1350 )

هفتادمین جلسه انجمن شهر بطور فوق العاده در ساعت 10 صبح روز پنج شنبه 11/9/1350 بنا بدعوت قبلی شهرداری در محل انجمن به  ریاست قاسم اعتمادی و سایر اعضا تشکیل شد و آقای شهردار طی سخنانی گفت :

آقایان اعضا انجمن شهر استحضار دارند  : موفقیت درخشان و ثمربخش ارتش دلیرایران در سحرگاه نهم اذرماه 1350 و برگردانیدن جزایر ابوموسی و تنب بزرگ و کوچک واقع در دهانه خلیج فارس که در قرون متمادی جز لاینفک کشور بوده و مدت کوتاهی دست غارتگر استعمار بسوی آن دراز بود ، بار دیگر به مام میهن برگشت و پرجم پرافتخار ایران برفراز این سه جزیره به اهتزاز درآمد و حق به حقدار رسید.

این موفقیت بزرگ به ملت حق شناس ایران فرصت می دهد که مراتب جانبازی و فداکاری اهالی و عشایر میهن دوست شهرستان بافت را  به اطلاع ارتش دلیر ایران تقدیم دارد و درود بی پایان خود را به روح پرفتوح شهدای عزیز نیروی دریایی ارتش که با نثار خون خود فداکاری خود را ثابت نمودند ، تقدیم می دارد.

انجمن شهر بافت با احساسات زایدالوصف و بی شائبه خود اظهارات آقای شهرداررا مورد تأئید قرار داده و تقاضا دارد مراتب جانبازی و وطن پرستی اهالی و عشایر میهن پرست شهرستان بافت را که همواره آمادگی کامل دارند که تا آخرین قطره خون  خود را در راه اعتلای کشور عزیز ایران نثار نماید.

انجمن شهر در همین جلسه دست نیایش به درگاه خدای لایزال برداشته و از بارگاه کبریایی  عظمت کشور ایران را مسئلت نمودند و درود بی پایان خود را به روح پاک شهدای وطن که با نثار خون خود قسمتی از خاک وطن را به مام میهن برگرداندند ، تقدیم می دارد و انزجار و تنفر شدید خود را از اعمال وحشیانه و خلاف انسانی عمال حکومت بعثی ابراز  و تقاضا دارد ارتش دلیر ایران مشت محکمی به دهان این یاوه گویان که در تاریکی می رقصند ، کوبیده و برای همیشه دهان کثیفشان را بسته و خاموششان سازند.

ملت ایران بویژه عشایر و مردم وطن پرست بافت آمادگی کامل خود را برای جانبازی تا آخرین قطره خون خود اعلام می دارد.

احساسات پاک و زلال یک جوان همشهری

یکی از دلگرمی ها و افتخارات من و وبلاگ "  بافت شهر من " داشتن مخاطبان جوان همشهری است که من میانسال را به جلو هل  می دهند و دستم را می گیرند و گاهی اوقات عصای آن می شوند.وقتی می بینم یک جوان همشهری مطالبم را می خواند و به گذشته شهر و دیارش عشق می ورزد و برای توسعه آن دغدغه دارد و راهکار می دهد . ذوق زده می شوم   و امیدوار

یک جوان همشهری نام چوپان راستگو را برای خودش انتخاب کرده و  اینگونه برای شهر و دیارش دل می سوزاند.مطلبش را بدون هیچ گونه ویرایش و دست کاری  و با افتخار در  وبلاگ گذاشتم و خواهشم این است که چوپان راستگو باز هم بگوید من بافتی هستم و خودش را با افتخار بافتی معرفی کند و سفیری باشد برای  معرفی شهرستان بافت در آن دیار. هرندی 

سلامي گرم خدمت مردي كه مثل هزاران بافتي ديگر،عاشق شهرش است. طبق قولي كه داده بودم؛متني را برايتان آماده كردم.البته با آن چيزي كه درذهنم بود،تفاوت بسياري دارد.راستش مي خواستم كه يكي از متن هاي قديمي ام را برايتان ارسال كنم؛اما متوجه شدم كه شرايط بسياري   از مباحثي را كه مطرح كرده ام،به كلي  ويا تا حدود زيادي تغييركرده است. مثلا موضوع راه هاي ارتباطي و همچنين بيمارستان ابتداي شهر(جديد).به همين خاطرمجبورشدم كه بسياري از مطالب را تغييربدهم.حال به نظرشما بستگي دارد كه اين نوشته را بپسنديد يا خير.البته خودتان بايد آن را  ويرايش وهرعنواني كه دوست داريد برايش انتخاب كنيد.درد و دل يك جوان بافتي يا شايد هم،خاطرات يك جوان بافتي.البته اگر بيست و يك سال را جوان بدانيم!!؟،بناميد

براي آنان كه مي دانند…

بافت،شهري كه ازنظرهياهوي سياسي،مي توان آن را در رديف كلان شهرهايي همچون:تهران اصفهان و… قرار داد.شهري كه با پيشينه ي بسيار زياد تاريخي،طبيعت بكر و زيبا،مردمي با ضريب هوشي فوق العاده و ويژگي هاي زياد ديگر،از قافله ي پيشرفت بسيارعقب افتاده است.

بي دليل از كلمه بسيار،استفاده نمي كنم.چند كارخانه ي مهم و به معناي واقعي كلمه سود ده،در شهر وجود دارد؟.چقدردرتوسعه ي طرح هاي كشاورزي و صنعتي كوشش كرده ايم؟. وبسياري مطالب ديگرازاين قرار.نزديك به دو دهه است كه برسرهم كوبيديم و گفتيم : كه فلاني انتخابي مناسب و فلاني فرد نالايقي ست.البته دراين باره كه افرادي نالايق درعقب ماندگي شهر كوشش هاي چشمگيري داشته اند!؛جاي هيچ شكي نيست.اما حالا نگاه كنيد كه ما چه داريم؟.

ما پارك ملي خبر را داريم كه بعد ازپارك ملي گلستان؛ دررتبه ي دوم كشورقراردارد.تنوع گونه هاي گياهي و جانوري اش كه ديگرهيچ؛اما هيچ بهره اي از آن نمي بريم.جاذبه هاي گردشگري زيادي در بافت وجود دارد كه دست نخورده باقي مانده است.دلمان خوش است كه در شروع عيد نوروز،دو تابلو در دو ورودي  اصلي شهر نصب مي كنيم و به اندك مسافران بخت برگشته،خوش آمد مي گوييم.آيا اين مسافر جا و مكان نمي خواهد؟؛اين مسافر نمي خواهد بداند كه سوغات اين شهر چيست؟ و آن را از كجا مي تواند تهيه كند؟؛آري بخت برگشته.ما اينجا يك مركز خريد كامل و آبرومند نداريم؛چرا كه ارتباط  بين بخش خصوصي و دولتي درشهرمان معنا ندارد.

اين شهر با واژه اي به نام سينما بيگانه است!!.يادم مي آيد كه سال ها قبل،يك دفعه قسمت شد و به سينماي خدابيامرزشهررفتم و فيلم ديدم.اما از آن زمان به بعد در اين شهر سينمايي وجود نداشته.

البته اگر يك بخت برگشته اي هم پيدا شود و بخواهد كاري انجام دهد،بعضي دوستان آنقدردركارش سنگ اندازي مي كنند كه بنده خدا پشيمان مي شود و از همان راهي كه آمده،برمي گردد.اين شهر يك مركز تفريحي به معناي واقعي كلمه ندارد.يادم نمي آيد كه آخرين دفعه اي كه اصطلاحا به پارك شهررفتم؛چند سالم بود؟!. بله، كودكان اين شهربا واژه اي به نام شهربازي-البته درشهر خودشان-،بيگانه اند.البته در بسياري موارد،آن را درشهرهاي ديگر تجربه كرده اند.من هميشه در كودكي ام،يك شهربازي بزرگ در شهر مي ساختم و با كودكان ديگر،در آن بازي مي كردم.

در مورد وضع پزشكي و بيمارستاني شهر نيز،همين اندازه بگويم كه خدا رو شكر مي كنم كه بناي ابتداي شهر كه كم كم داشت به يك اثر تاريخي تبديل مي شد؛شكل گرفت.آري بعد ازساليان مديد و وعده هاي مختلف،آخر سرهم يك بيمارستان كج و كوله و سطح پايين تحويلمان دادند.

من نمي خواهم كه ارزش كار را زير سوال ببرم؛چرا كه من در اين جا از شهر بافت مي نويسم و نه از فلان منطقه ي محروم كهكيلويه و يا فلان منطقه ي محروم در استان سيستان و بلوچستان.

اگر اندكي ازاين مواردي را كه اشاره كردم،رعايت مي كرديم؛ديگر رابر و ارزوييه به اين زودي جدا نمي شدند.بهتر بگويم؛تز شهر شدن ارزوييه به اين زودي ها مطرح نمي شد.آري بافت در دو منطقه خلاصه نمي شود و ما مناطق غني ديگري نيز داريم.اما چقدر روي آن مناطق سرمايه گذاري كرديم؟؛چه برنامه اي براي توسعه ي آن مناطق،طرح ريزي كرديم؟؛چرا اينقدر دير به فكرازبن بست خارج كردن شهرمان افتاديم؟.اگر ما حداقل ده سال قبل اين كارها را مي كرديم؛

الان ازنظراقتصادي،اجتماعي و حتي فرهنگي،ازشهرهاي ديگرعقب نمي افتاديم.آري فرهنگي؛چرا ما اغلب دچاراين توهميم كه ما از با فرهنگ ترين مردم،در استان كرمان هستيم؟.درست است كه فرهنگي بسيارقوي درپشت سرمان داريم؛اما وقتي پيشرفت اقتصادي و اجتماعي وجود نداشته باشد؛فرهنگ نيز به مرور زمان كمرنگ و به فراموشي سپرده مي شود.باز هم مي گويم،اگراندكي از اين كارها را در گذشته انجام مي داديم،الان به معناي واقعي كلمه يك شهرستان بوديم.اگر اين گونه بوديم،مناطق ديگر،به فكر شهر شدن نمي افتادند ويا به اين زودي ها صورت نمي گرفت.

به گمانم اگر قرار براين باشد كه پيشرفتمان همچنان لاك پشتي و يا اينكه تمام نگراني مان انتخابات دوره ي بعد مجلس باشد؛يقيين دارم روزي مي رسد كه رابر و ارزوييه،پيشرفت بسيار چشم گيري خواهند كرد.البته من منظور بدي ندارم؛و برعكس از پيشرفتشان نيز خوشحال خواهم شد.اما من مي گويم مناطقي كه ازبافت جدا شده اند،در صورت روند پيشرفت شهرمان،به زودي ما راپشت سر خواهند گذاشت و با افسوس برايمان دست تكان مي دهند!!.هيچ وقت به اين موضوع فكر كرده ايد كه چرا بخش خصوصي  حاضر به سرمايه گذاري در شهرمان نيست؛

و يا اينكه به ندرت و با ريسك بسيار بالايي صورت مي گيرد؟.مي دانيد چرا؟،زيرا به نظرمن بسياري از ما بافتي هاي عزيز،دوست نداريم كه فردي غير بومي در شهرمان سرمايه گذاري كند!.البته اين موضوع جدا از آن قاعده ي كلي ست كه خيلي از ما بافتي هاي شريف-البته مرا ببخشيد كه اينگونه مي گويم-؛چشم پيشرفت يكديگر را نداريم.كافي ست كه يك بخت برگشته اي كار نو و ويژه اي را درشهر آغازكند؛آن وقت سنگ اندازي ها شروع مي شود؛مانع ايجاد كردن باعث كاهش انگيزه سلب اعتماد مي شود.مثلا وقتي چند شركت كامپيوتري درشهروجود دارد.

كه مي تواند نياز ادارات و موسسات را برآورده كند؛بسياري از مسولين ادارات و موسسات،به شهرهاي سيرجان و كرمان براي خريد مي روند و حتي اجناسي با كيفيت پايين و قيمت بيشتررابه خريد از شهر خودشان ترجيح مي دهند.البته در این گونه موارد،گاهي غرض ورضي هاي شخصي نيز ديده مي شود.اين موضوع را عمداَ به عنوان نمونه مطرح كردم؛زيرا شخصا با آن برخورد داشتم.بافت شهر علم خيزي ست؛اين موضوع حتي ذره اي هم جاي شك ندارد.

اما چرا براي توسعه ي اين علم،براي توسعه ي اين همه استعداد خدادادي،كارشايسته اي صورت نگرفته؟.اگرمديران مربوطه و مردم،قدري پشتكار و اشتياق بيشترازخودشان نشان مي دادند،چرا ما الان نمي بايست كه يك دانشگاه مستقل دولتي داشته باشيم؟.چرا بايد به چند رشته ي معمولي در قالب دانشگاه باهنراكتفا كنيم؟.اگر يك آمار سرانگشتي بگيريم؛ تنها درهمين يك دهه ي اخير، تعداد بسيار زيادي دانشجو درقالب رشته هاي مهندسي و پزشكي و ... تحويل شهرهاي ديگرداديم.شهرهايي كه بعضي وقت ها با همين بچه هاي خودمان به خاطرهوش و استعداد بالايي كه دارند،به ما فخرمي فروشند.ساده بگويم؛پديده ي فرارمغزها به وضوح درشهرما ديده مي شود.

با ديدن اين موضوع؛بغض عجيبي گلويم را مي گيرد.دلم مي خواهد گريه كنم،بدون اينكه حتي گونه هايم  ترشود!.راستش مرگ تدريجي شهرمان را دراين پديده به وضوح بيشتري مي بينم.

من با قاطعيت مي گويم كه ما نيز به اين مرگ تدريجي دامن مي زنيم.نمي خواهم بگويم كه ما به يك اميركبير با انديشه هاي نو نيازمنديم،زيرا ما اميركبير هاي بسياري داريم؛اما اصلا به آنها اعتنايي نمي كنيم يا بعضي از ما به سرعت در پي نقشه اي هستيم كه جلوي فكر و انديشه ي نويي را كه درسردارد،بگيريم؛چرا كه اغلب از اين زمين خوردن لذت مي بريم!.راستي هيچوقت از خودتان پرسيده ايد كه چرا وقتي به شهر هاي دوردست مي رويم و مي گوييم كه ما اهل بافت هستيم،اكثريت نمي دانند كه كجا را مي گوييم؟،و حتي بعضي وقت ها نمي دانند كه اصلا چنين جايي هم وجود دارد!!. اين موضوع به وضوح براي من به وجود آمده.نمونه ي بارزش،سال اولي كه به دانشگاه اينجا(شهركرد)آمدم.وقتي مي گفتم كه من بافتي هستم؛به جز يكي- دو نفر،بقيه نمي دانستند كه كجا را مي گويم؟!.وقتي اسم كرمان را مي بردم،بعضي ها ناشيانه سر تكان مي دادند.

و مي گفتند:پس بمي هستي!!.نمي دانم كه بافت چقدر تشابه اسمي با بم دارد؟؛شايد هم زلزله باعث شهرت چشمگير شهربم شده است!. در بعضي موارد نيز،بافت را با شهر بافق در استان يزد،اشتباه مي گرفتند.خلاصه اينكه من متوجه شدم كه اگر قرار باشد براي هر كسي اينقدر توضيح بدهم،بايد چند واحد درس جغرافيا تدريس كنم!؛به همين خاطر بر خلاف ميلم،از آن به بعد به همه مي گويم كه اهل كرمان هستم.آخر چرا؟؛چرا بايد اين گونه باشد؟؛مي دانيد چرا؟. زير ما براي توسعه،اعتلا و معرفي شهرمان،كار خاصي و يا اصلا كاري نكرده ايم.شايد باورتان نشود كه درچهارمحال وبختياري،دريك بخش كوچك در كنار يك رودخانه ي معمولي،چنان هتل و مركز تفريحي بزرگي درحال ساخت است كه اگربه بهره برداري برسد،حال و روز اين بخش كوچك را زير و رو مي كند.من خودم اين مكان را ديده ام؛راستش درشهرما نيزمكان هايي-البته نه دقيقا مثل اينجا-،وجود دارد؛اما ما چه استفاده اي از اين گونه مكان ها مي كنيم؟.چقدربه فكربهره برداري مفيد ازاين گونه مكان ها هستيم؟.اينجا حتي از يك غار معمولي نيز كه دركنارهمان رودخانه است،

به نحو مطلوبي درجهت توسعه ي گردشگري استفاده مي كنند.مي دانم كه شهرما از نظر طبيعي مثل چهارمحال و بختياري نيست؛اما درجنوب كشور و درمقايسه با شهرهاي آن ناحيه،يك پديده در نوع خود محسوب مي شود.خوب  ! همين نمونه ي كوچك،باعث معرفي شهرمان به مردم ديگر مناطق و شهرها مي شود.به عنوان مثال:اگر اين گونه كارها به همراه توسعه ي راه هاي اتباطي، پيش ازاين ها صورت مي گرفت،ديگر چه كسي حاضر بود كه ازسيرجان به عنوان مسيرعبوري براي رفتن به بندرعباس استفاده كند؟.در صورتي كه با استفاده از مسير بافت،راهش را كوتاه تر مي كرد و با حجم ترافيكي به مراتب كمتري مواجه مي شد ازهمه مهم تراينكه ازمناطق طبيعي و بكرشهرنيزاستفاده مي كرد.اين موضوع همچنين باعث رونق اقتصادي هرچه بيشترشهرمي شد.

در آخراينكه دوست دارم همگي اين سوال را از خود بپرسيم كه ما چه وظيفه اي در قبال شهرمان داريم؟. و اينكه اميدوارم دوستي ازمطالب من دلگيرنشده باشد.چرا كه من اصلا قصد جسارت به شخص يا اشخاصي را نداشتم.تنها سعي كردم كه دغدغه هاي مربوط به شهرمان را به زباني ساده بيان كنم.البته كه من پيشرفت هاي يكي-دو ساله ي شهرمان را اصلا ناديده نگرفتم و بسيارهم اميدوارشدم.اما اگر قرار باشد كه بازهم دست روي دست بگذاريم و يا اينكه پيشرفتمان لاك پشتي باشد،يقيين دارم كه تا يك دهه ي آينده،جز يك نام و چند خيابان پرچاله وچوله، ديگر چيزي از شهرمان باقي نمي ماند.پس اگر قرارباشد كه چنين شود؛من به نوبه ي خودم، پيشا پيش مرگ تدريجي شهر بافت،شهر خاطره هاي كودكي خودم و بسياري ديگر را به همه ي مسولين بي مسوليت و مردم بي تفاوت نسبت به شهرشان،تبريك مي گويم!!.

 

آقاي هرندي عزيز،اگردوست داشتيد و تشخيص داديد كه اين مطالب به دردتان مي خورد،خواهش مي كنم كه با همان نام مستعارچوپان راستگو آن را منتشركنيد.

                                                                                                     با سپاس

                                                                                                   چوپان راستگو

 

همیشه بوی عطر به دستی که گل را هدیه می دهد .می ماند

تشکر از خیرین برای ساخت بخش دیالیز ، تالاسمی و دیابت بافت

 

دکتر جواد تهرانی ، مهندس حمید درویشیان و احمد طلاچیان  نام سه خیر مهربان و نیک اندیش ساکن تهران می باشد که احداث دو بخش دیالیز ، تالاسمی و دیابت بافت را به عهده گرفته اند.

در این وفور بی مهری ها ، فراموشی ها و خوداندیشی ها ، خداوندا تو را شکر می گوئیم که هنوز هستند کسانی که  در مرکز کشور  نشسته اند و فکر و اندیشه آنان در درمان بیماران رنجور دیالیزی ، دیابتی و تالاسمی  گره خورده است.

جناب آقای دکتر تهرانی ،  آقای مهندس درویشیان و  آقای طلاچیان ما هیچکدام از شما مهربانان را نمی شناسیم و قدر مسلم بافتی هم نیستید ، ولی مانند همه همشهریان شما را دوست داریم و نام و بزرگواریتان در ذهن و خاطره همه ما به یادگار حک شد.

پیشنهاد :  به پاس این عمل نیکوی این بزرگواران  و قدر شناسی مردم شهرستان بافت از شورای شهر و شهرداری بافت خواهش می کنم از این سه خیر به عنوان شهروند افتخاری در ایام نوروز دعوت به عمل آید تا مهمان شهر بافت باشند.

درددل جنگلبان و نجار استاندار کرمان

                               درددل جنگلبان و نجار  به مناسبت هفته منابع طبیعی

امروز نخستین روز هفته منابع طبیعی ( روز درختکاری ) بود. مراسمی با حضور استاندار کرمان.مسوولان استان و اقشار مختلف مردم برگزار شد.در برنامه امروز قبل از سخنان استاندار مجریان برنامه برای من هم برنامه ریزی کرده بودند تا چند دقیقه ای سخن بگویم.

وقتی برای سخنرانی دعوت شدم از آقای نجار استاندار کرمان پوزش خواستم که فامیل ایشان را دستمایه سخنان خود قرار داده ام و از عنوان استاندار استفاده نکرده ام. سخنان خود را با اجازه از استاندار و حاضران در جلسه شروع کردم.

من جنگلبانم ، حافظ شش های طبیعت ایرانم

من جنگلبانم ، حافظ بال فرشتگانم

من جنگلبانم ، صحرا دل کلوت و کویر کرمانم

وقتی به جنگل گفتم ، آمده ام تا با نجار درددل کنم  ، شاخه بر بدنش راست شد  و از ترس بسان بید لرزید.

گفتم ترس را بر خودت راه مده  ، این نجار اره ندارد ، تبر و تیشه هم

اره اش اعتبار است و اعتماد ، تیشه اش حرمت به بیشه است و بیشه بان ، تبرش اندیشه است و کرمان داری

گفتم من جنگلبانم ، تاغزار کرمان را من نگاهبانم

من مرتع بانم ، 84 هزار خانوار را من پشتیبانم

من بیابان زدایم ، با گان اسکی مالچپاش ، بسان سلحشوران جبهه ها ، خاک ایران را پاسبانم

من آبخیزدارم ، قطره قطره آب های روان و جاری را در سفره و دل زمین کرمان میهمانم

من حافظ جنگل و دشت و دمن کرمانم ، من جنگلبانم

از ان سو کسی بگفت : من نجارم ، والی و استاندار کرمانم ، من بر نظارت و حفاظت و حمایت شما از این عرصه وسیع سخت در حیرانم ، من بسان شما عاشق مُلک و خاک و جنگل ایرانم ، ببین دستم  را ، تبر و اره ندارم ، راستی از تبر چه خبر ؟

جنگلبان گفت : برگ ؛ تا بر سر یک شاخه سبز است ، برگ است

وقتی افتاد زمین ، زیر پا می رود ، می سوزد ، التماس می کند بر عابران

هجوم تلخ تبر و شکنجه ها لاله ها را چه سود که دهم خبر ؟

نجار بگفت :دستی بده ، بیا به مهمانی جنگل برویم امروز ، نهالی بده تا هدیه دهم بر زمین چشم انتظار

بیا به قامت سبز نبات ، بیا به شیرینی یک شاخ نبات ، پاس بداریم جنگل را ، ببین تا بیداری خورشید دمی بیش نمانده.

دردت چیست ؟

گفتا : من جنگلبانم ، این زمین ریشه و هم خویش من است ، خاک با بوی و نمش ، دشت با خار و شنش ، باغ و گلستان من است ، می دانی ؟

تاغزار خسته است ، آنقَدر دانه صبر در دل آن کاشته ایم که صبرمان دیگر اعتبار ندارد ، انگیزه هایمان عالی است ولی دستانمان خالیست

در جای جای این عرصه 16 میلیون هکتاری جانمان را سپر بلا کرده ایم ، به احترام جنگل و حرمت زمین تا پاسی از شب خواب را بر چشمانمان حرام کرده ایم ، سیزی زیتون و ارس را سرمه چشمانمان کرده ایم تا مبادا نگاه امیدواری به بهار وصل نشود .

راستی بیا از تاغزار 50 ساله شهادت بگیریم ، همو که حیات اجتماعی ، کشاورزی ، دانشگاهی مدیون قامت اوست .

تاغزار تو بگو ، درد ما چیست ؟ آیا در نزد تو اعتبار داریم ؟ آیا دست نوازشگرمان را بر سر تو نکشیده ایم ، آیا تو را بسان فرزندانمان دوست نداشته ایم ؟

تاغزار چون سخن تاغبان شنید ، غرورش از دفن این همه شن رنجید ، تاغزار شاخه سبزش را دور دست جنگلبان کشید و ناله سر داد  :

من حکایت ها دارم در طوفان شن ، من از باد و تاغ و تاغبان روایت ها دارم در تاریخ ، من بگویم ، اگر جنگلبان نبود ، تاغ نبود ، باغ نبود ، آینه شفاف نبود ، رازقی و یاسمن و فرصت پرواز نبود .

نجار در شگفت از غم تاغزار و تاغبان ، نگاه جستجوگرش را به جنگلبان دوخت  و گفت : چه کسی می خواهد ، گل سرخ گریان باشد ، چه کسی می خواهد جغد خندان باشد ، چه کسی می خواهد غصه در دل جنگلبان کاشانه کند ؟

دردت چیست ؟

جنگلبان قصد داشت درددلش را با استاندار  بگوید ، که نگاهش به نگاه نونهال نهال بدستی  افتاد و پشیمان شد . جنگلبان  به تاغزار قول داد  در گوش استاندار  به دور از  هیایوی شن و باد نجوا کند .

 

یک بقچه خبرهای بیات و غیر بیات از بافت

 

 

                                            خیابان طالقانی شرقی بافت

بافت با کمبود ناظر فنی ساختمان روبرو ست

فرماندار بافت با بیان این مطلب گفت : در برخی از روستاها در محدوده طرح های هادی با کمبود زمین مواجه هستیم که مسولان بنیاد  مسکن باید از اراضی ملی برای ساخت و ساز مسکن استفاده کنند.

محمد علی بهروز خواستار نظارت مجدد مسوولان بنیاد مسکن بر اجرای طرح های هادی شد و خاطر نشان کرد : نحوه ارائه تسهیلات مسکن روستایی در این شهرستان به گونه ای بوده است که گلایه مردم و مسوولان را در پی داشته است.

دو طرح عمرانی در بافت افتتاح شد

سالن چند منظوره روستای شورباز با اعتبار ۲۴۰ میلیون ریال و با زیر بنای ۴۵۰ متر مربع افتتاح و مورد بهره برداری قرار گرفت.

طرح گاز رسانی به ۵ روستای چهارطاق ُ کهک فتح آباد . بهکین .مهرصالح و آسیاب قاضی با اعتبار یک میلیارد و ۷۵۰ میلیون ریال به بهره برداری رسید.

انتشار اسناد بافتی لیکس ( سند شماره 6)

   

                                   

چارت سازمانی شهرداری بافت در سال 1348

1 – شهردار

2 –متصدی امور مالی و دفتری

3 – متصدی امور فنی و ساختمانی

4 – متصدی خدمات شهری و مأمور وصول

5 – خدمتگزار و نامه رسان ، انبار دار و سرایدار

6 – مکانیک برق و آب

7 – کمک مکانیک برق

8 – کمک موتورچی و سرایدار نیروگاه

9 – کمک مکانیک موتورهای آب و تلمبه خانه و لوله کش و سرایدار

10 – کنتورنویس آب و برق و مأمور وصول

11 – باغبان

12 – رفتگر شش نفر

جمع کل 17 نفر

در ادامه همین صورتجلسه آمده است : شهر بافت در حال حاضر دارای سه رشته خیابان اصلی هر کدام بطول سه کیلومتر و چهار میدان شامل گُلکاری و یک باب باغ کودک و تعداد زیادی کوچه های اصلی و فرعی می باشد و از طرفی به علت نداشتن آسفالت و خیابان های خاکی بخصوص خیابان... ( طالقانی ) به جهت تراکم جمعیت و حمل و داد و ستد و ایاب و ذهاب وسائط نقلیه و وجود مغازه های اغذیه فروشی برای فرونشاندن گرد و خاک بایستی روزانه سه مرتبه آبپاشی شود و جمع آوری زباله شهر وجود رفتگر بیشتری مورد لزوم می باشد ، ولی با توجه به درآمد شهرداری و هزینه پرسنل در حال حاضر با همان شش نفر رفتگر شاغل می توان تا حدودی احتیاجات را رفع نمود.

بافتی لیکس : شهرداری بافت در حال حاضر 173 نفر پرسنل دارد

راه اندازی وبلاگ " جنگل سوخته "

 

جنگل سوخته ، عمر سوخته  و هیزم شده من است در اجاق روزگار

وبلاگ " جنگل سوخته " را به بهانه هفته منابع طبیعی  و ترس از اینکه جنگل نشسته  (بازنشسته )شوم و در فضای مجازی رد سبزی از من در این برهوت بیابان باقی نماند ، راه اندازی کردم.

در جنگل سوخته ، خاطرات جنگلی من جنگلبان  ، سختی ها و ناملایمات ایام خدمت ، صدای بارش باران ، هجوم شن های روان ، نسیم خوش جنگل ، بوی آویشن وآلاله ، صدای بلبل بر  فراز بلندای کوه خَبر ، صدای تبر و تیشه ، زخم اره بر تنه درخت  و از همه سبزتر موسیقی روییدن و رویش را می شود دید و شنید.

اگر خواستید به باغ و جنگل سوخته من بیائید ؛ کلیدش  را تقدیم کنم.

Gangalban.blogfa.com

به جنگل سوخته خاطراتم خوش آمدید ، ، قول می دهم باغبان محبت ها و قدوم سبز شما باشم.  

                                                      حمید هرندی

 

گویش ها و لهجه های بومی و محلی بافت ( 5)

                               

مش غلامسین کله سحر از خواب بیدار شد  و مث آدمای هفتوکی ، ته پسکِلی  آبگوشت های شاخی  راکه از شب  مانده بود ، خورد و بعد  کُفتی چایی هم روش کوفت کرد و پاچا زیرشلواریش را کرد تو جوراباش و زد از خونه لَرد تا بره سر کار

 تو راه همش به کوکب خانم فکر می کرد که الان تو خواب ناز فرو رفته ، اوروز مش غلامسین با اعصابی درب و داغون تو اداره با هم ه سر دعوا داشت.

مش غلامسین خسته و مانده از سر کار برگشت و موقع ناهار هم با  کوکب خانم سر دعوا را برداشت که غذات بد مزه هست و شیرین چکو شده ، می گفت : چرا بِه شهلیده را انداختی تو آبگوشت

شب هم دوباره به چغوک بریزو های کوکب خانم گیر داد که سیب زمینی هاش نپخته و زیر دندون ها آدم له نمی شن.

کوکب خانم هم گفت : تقصیر سبیب زمینی ها نیس ، تقصیر آدم زورَن چماق  ( زورم چماق)و حُف حُفویی مانند تویه که امروز از دنده چپ بلند شده.

مش غلامسین لافشو پهن کرد و قبل از اینکه بخواب بره ، گفت خدایا ! کاش برا یه روز هم که شده  من می شدم کوکب خانم و کوکب خانم هم می شد من و می رفت سر کار تا ببینه  برا یه لقمه نون  چقدر باید سگ دو کنی  و اووَخ منم تو خونه یه روز کیف می کردم و یه استراحت دُرس حسابی می کردم.

پس از این آرزو مش غلامسین خواب رفت و خداوند رحمان آرزوی مش غلامسین را اجابت کرد .

صبح زود مش غلامسین که حالا کوکب خانم شده بود ، از خواب بیدار شد و سماور را روشن کرد ، صبحانه را آماده و بچه ها را از خواب بیدار کرد و پس از صبحانه دادن آنان را روانه مدرسه کرد و بعد سراغ شوهرش رفت و با عشوه و مهربانی او را بیدار کرد و صبحانه داد .

کوکب خانم در شکل و شمایل مش غلامسین رفت سر کار و  مش غلامسین کوکب شده خوشحال و شنگول اومد که بره تو رختخواب ، دید قندون قند خالیه ،.

مَفرشو ( مَفرجو) قندی را آورد و با قندشکن دو سه تا کَله قند را خرد کرد ، بعد نخ و سوزن را برداشت و خِشتک شلوار مش غلامسین را دوخت ، و سپس یادش اومد که باید کله گوسفند را برا شب بپلوشونه ، چون قرار بود شب ابگوشت شاخی درست کنه ، کله گوسفند را پلوشوند و بعد سبزی و گَندنا ها را شروع کرد به پاک کردن

یه گوآفی کشید ، بعد جارو مرغی را برداشت و یه کِش کِش جارویی هم رو فرشا زد و کِلاک را برداشت و یه  تکه جُل و لَته به اون بست و شروع کرد  به کِراشه و تَرده گرفتن و ناسزا گفتن به کاربافوها

مش غلامسین دیگه از قارت و قورت افتاده بود و خواست کُپکی چند دقیقه استراحت کنه ، که نگاش به قبض آب و برق افتاد ، رفت بانگ و تو صف حسابی به خِلِس پِلِس افتاده بود و به زمین و زمان ناسزا می داد.

دم دَمای ظهر رفت تو صف نونوایی و با نونوا دعواش شد ، به نونوا گفت : مردکه بی اولغون خورده ، چرا نونات فتیره .

 مش غلامسین که زهوارش در رفته بود ، یادش اومد ناهار درست نکرده ، با عجله آب گرمو را رو بار گذاشت و رفت سراغ لباس های مش غلامسین تا اونارو اتو کنه ، یه پِشنگ آبی به لباسا زد تا کُرچاشون باز بشه .

مش غلامسین رفت تو مُدوَخ و کماجدون آبگوشت شاخی را گذاشت رو اجاق و سپس اومد کمی بنشینه که یادش افتاد باید تخمه های هندونه را خندون کنه .

مش غلامسین نمی خواست جلو کوکب خانم کم بیاره و از خستگی این روز چیزی بر زبان نیاورد ، رفت جلو آینه ، کمی سرخاب به لپ هاش زد و کمی هم ماتیکو به لباش مالید .

صبح زود مش غلامسین خسته و مانده از کار دیروز ؛ رو به درگاه خدا کرد و گفت : خدایا ! غلط کردم  ، من را به حالت اولم برگردان .

خداوند بانگ برآورد ، اشکالی ندارد ، ولی باید 9 ماه صبر کنی ، زیرا تو حامله شده ای ، هر موقع پاوَرما شدی  و زائیدی ، تو را به حالت اولت بر می گردانم.

مش غلامسین کوکب شده ، بد جوری هم ویار داشت ، روزای آخری که می خواست بزاید ، یک روز گفت : یاد بچگی هایم بخیر ، کاش خدا کاری می کرد که یک بچه دوسه ساله بودم و از همه چیز راحت وآسوده می شدم .

خواسته او برآورده شد و به پسر بچه سه ساله ای تبدیل شد، مش غلامسین سه ساله داشت رنگوبازی می کرد ، که دیدبساط جشن و شادی برپاست ، از مادرش پرسید جشن تولد منه ؟

مادرش گفت : نه

او را به اتاق صدا زدند و شکرالله دلاک با نی و چاقوی تیزی بدست ،  شلوار او را از پایش بیرون آورد ، جمعیت شروع به کولولو کشیدن کرد و مش غلامسین سه ساله شروع به جیغ کشیدن

پس از ختنه شدن برای اینکه مش غلامسین پایش را بهم نچسباند ، چوبی بین دو زانویش گذاشتند .مش غلامسین هر موقع نگاهش به پارچه سوخته خاکستر شده می افتاد ، داد می زد : خدایا غلط کردم .

معنی واژه ها :

مث : مثل

هفتوکی : کنایه از آدم های عجول

ته پِسکِلی : باقیمانده غذا

آبگوشت شاخی : کله پاچه

کُفت : مقدار

کوفت کرد : نفرینی است

لَرد : بیرون

اوروز : آن روز

درب و ذاغون : بهم ریخته

شیرین چِکو : غذایی با مزه شیرین

شهلیده : میوه فاسد

چُغوک بریزو : غذایی با تخم مرغ و پیاز

زورَن چماق : قُلدر

حُف حُفو : پیرمرد بی دندان که موقع حرف زدن و غذاخوردن صدای حف حف از دهانش بیرون می آید

لاف : لحاف

سگ دو : تلاش زیاد

اووَخ : آن وقت

دُرس : درست

مَفرشو ( مفرجو) : کیسه ای که در آن قند و داروهای محلی می ریزند

خُشتک : فاق شلوار

پلوشاندن : سوزاندن پشم های گوسفند

گَندنا : سبزی

گوآف : خمیازه

کُلاک : چوب دو شاخه

جُل : تکه پارچه

لَته : تکه پارچه

کراشه : تار عنکبوت         تَرده :  موریانه

کاربافو : عنکبوت

قارت و قورت : ادعای زیاد

کُپکی : وارونه ، دمرو

خُلس پلس :گرفتاری

دم دمای ظهر : نزدیک ظهر

بی اولغون خورده : گستاخ و بی ادب

فتیر :  به عمل نیامده

آب گرمو : غذایی درست شده از سیب زمینی ، تخم مرغ و سبزی

پشنگ  آب :  مقدار کم آب

کُرچ : چروک لباس

مدوخ : آشپزخانه رنگو بازی : بازی با حلقه ، لاستیک و اجسام مدورکه با چوب به آن می زنند

کولولو کشیدن :  صدایی که در هنگام شادی و جشن ها خانم ها با حرکت دست و دهان در می آورند.

 

 

عرض تسلیت

جناب اقای محسن خوارزمی

در گذشت پدر همسر گرامیتان را به شما و خانواده محترم تسلیت عرض می نمایم و از درگاه خداوند متعال برای ان مرحوم طلب مغفرت و برای بازماندگان صبر و شکیبایی را ارزومندم.

به اطلاع عموم دوستان و آشنایان می رساند : مراسم ترحیم آن مرحوم فردا یکشنبه ۸/۱۲/۸۹ از ساعت ۵/۲ تا ۵/۴ بعداز ظهر در مسجد طالبی برگزار می شود.

راه اندازی سایت

 

به اطلاع همشهریان ، دوستان و مخاطبان محترم می رساند : با یاری خداوند متعال  و همت و مهربانی دوستان  وبلاگ " بافت شهر من " به زودی به سایت تبدیل می شود و مقدمات کار توسط تنی چند از دوستان مهربان و نیک اندیش انجام شده است و سایت در حال طراحی می باشد.

ضمن تشکر از این دوستان که در بدو راه اندازی سایت با ذکر نام از آنان یاد و سپاسگزاری خواهم کرد ،از شما دوستان و مخاطبان محترم تقاضا می کنم نظرها و پیشنهادها و آنچه را که به نظر شما این سایت باید داشته باشد، به آدرس ایمیل اینجانب بفرستید.

 قدر مسلم نظرها و پیشنهادهای شما عزیزان بسیار سازنده و نقش آفرین  خواهد بود  .

پس منتظر نظرات شما خوبان می مانم تا از آنها در هرچه بهتر شدن سایت استفاده کنم. با تشکر .

                                                          حمید هرندی

 

دو سالگی وبلاگ .نوشته ها و محبت های دوستان و خوبان (4)

---

 

 

من از قاب پنجره "بافت شهر من" شاد می شوم، زیبا می بینم و زیبا می نگرم .
"بافت شهر من" آدمی را عاشق می کند در حال و هوای عاشقی زمستان با آن سوز و سرمایش گرم می شود و از گرمایش محبت و امید شعله ور می شود.
گفتم حال که "بافت شهر من" کودکی 2ساله شده تفالی بزنم تا حافظ هم من و هم "بافت شهر من" را مست خود کند.
چند روز دیگر "بافت شهر من" 2 ساله می شود و این یعنی 2 سال باهم بودن ، 2سال یکدلی و یکرنگی و 2 سال بهار بودن و چیدن شکوفه های دوستی.
از طرف وبلاگ "سفر به بافت" 2سالگی وبلاگ "بافت شهر من " به مدیریت همشهری عزیز و دوست داشتنی ام آقای حمید هرندی را تبریک عرض می نمایم.
یاعلی
                                                                                                       سیدجوادمیرحسینی

                                          بسمه تعالی

سلام
غریبانه نگاهت نمی کردیم،یعنی پیدایت نمی کردیم زندگی های این روزی چنان همه را به خود مشغول کرده بود که مجالی برای دیدن ،فکرکردن به دیگران نمی داد، درست مثل خواب شبانه که درآن زیاد به فکردیگری نیستی وبه خیال خودت فردا بیدار می شوی ودوباره با آنان کار وزندگی میکنی،وبا این افکارواندیشه بود که ناگاه به خود آمدیم دیدیم 27سال از شهر، زادگاه، دوستان،همکلاسی ها،همسایه هاوهمشهریان دوریم.

ولی انگار این خواب ،خواب نبود یک جوربختک یا یک کابوس بود که تمامی نداشت ومتاسفانه انگار داشت باورمان می شد که قرار نیست از چنگال بی رحم این بختک رهایی یابیم.

در این فکر بودیم که صدایی از دوردست ما را به خودمان آورد!

گفتیم : شما؟

گفتی: غریبه نیستم واینطور غریبانه به من نگاه مکن .

گفتیم : چکارداری؟

گفتی: آمده ام سراغ بهاررا ازشما بگیرم ونجوای گل های بهاری را از شما بشنوم.

گفتیم: نزدیک تر بیا ؛ما خودگمشده وبهاروعطرگلهایش را هم گم کردیم،بنفشه وبیدمشک را از یاد برده ایم،راه باغهای مهدی آباد وآسیاب جفته را از یاد برده ایم،میبینی از بارش بارون وکندن(طغیان)رودخانه خبری نیست دیگه کسی برای سیل(تماشا)رودخانه  کنار کوه مرشکالی نمی آید،دیگه کسی گوغار ،گوچفته ،سنگ شیشو،چوب وچپل بازی نمی کند،دیگه ........

گفتی: کاش کمک می کردی تاپلک شقایق را باهم باز کنیم ودر شوق هستی وبودن پایکوبی کنیم.

گفتیم : کی؟

گفتی : وقتی مهتاب شد.

گفتیم : چطوری؟

گفتی : نوشته هایت را باروبانی آبی در زرورقی از مهربانی برایم بپیچ وبه آن شاپرک که بالای سرت می چرخد بده.

گفتیم : جلوتر بیا صدایت آشناست،کلامت گرم ،گیرا وباصفاست.آدرست کجاست؟

گفتی: [e-mail]
گفتیم : هرندی؟!! حمید؟!! حمید جان کاکا تویی؟!!

گفتی: آری

گفتیم : اینجا وبرای چه؟!

گفتی: راستی !من بخاطرپچ پچ گل لادن با آلاله ومیخک بلاگر شدم .همین.

گفتیم: از قدیم هم می شد در پیشانیت آثار بزرگی وبلند نظری را خواند.

واین سان بود که ناگهان ابرهای تیره وشب تار غریبی وغربت کنار رفت ،خورشید درخشید،مهتاب خندید،ستاره رقصید، چشمه جوشید ،آلاله رویید،لادن قدکشیدومیخک غزل خوان شد.

وه!چه هوایی!چه آبی !چه کوه هایی!چه طبیعت وچه مردمی!

گفتیم :حمید جان اینجا کجاست؟

گفتی : اینجا را نمی شناسی ؟!!زادگاهت ،شهرت .

گفتیم : اینجا بافت است!چقدر تغییر کرده!

گفتی : بافت مجازی در محیط وب من است ،بیا باهم برویم .

دستمان را گرفتی از کنار کوه مرشکالی وفلکه گردو دوان دوان به دبستان خسروی ، مغازه آقای جوشنگ، بازار ومسجدکلا حاجی،خیابون سیدا ،مسجد مرحوم حاج گرگعلی نقیبی،و..................بردی .

گفتیم : ازبزرگان ، پیشکسوتان ،عزیزان ، معتمدین ، مناطق گردشگری، گویش هاوواژه ها، بازی های محلی وبومی ، اسنادتاریخی ،چهره های فرهیخته ونویسندگان ،هنرمندان جوان ،نواها وآبادونو،کردی ،لالایی ،گردهمایی ،توسعه ومحرومیت زدایی ،آداب ورسوم،ورزش وورزشکاران ،نقد وبررسی مسائل روز وخلاصه از دل ودلتنگی هایت بگو.

گفتی :در آرشیو موضوعی ببین وبخوان واگر دوست داشتی ؛ نظر بده ؛سخنی بگو .

گفتیم :با وب های دیگر هم پیوند داری ؟

گفتی : آری ؛سفر به بافت ،پندار،تابناک،دیده بان محیط زیست ایران،افکاروعقاید دکتر شریعتی،صالح رزم حسینی،کشکول فرهنگ وهنر،مهندس سعید خجسته نژاد،دیوان اشعارسهراب سپهری،کشکول ،قیصر امین پور،بافت شهرمردان دانشی وگردوهای کهنسال ،وبلاگ رسمی کرمان امروز،فرهنگ واژه گان فارسی وانگلیسی .

گفتیم : ما که برای نوشتن این دو سطر کلی وقت ،انرژی صرف کردیم ؛خدا خیرت بدهد چگونه شما بدون هیچ چشم داشتی از وقت وزندگیت این همه هزینه می نمایی؟!!

گفتی که جنگ از طرف دوست دل آزار نباشد    

                                             یاری که تحمل نکند یار نباشد
تاخار غم عشقت(بافت)آویخته در دامان        

                                       کوته نظری باشد رفتن به گلستانها
آنرا که چنین دردی از پای در اندازد  

                                   باید که فروشوید دست از همه درمانها
گردر طلبت(رضایت همشهریان) رنجی مارا برسد شاید

                           چون عشق حرم باشد سهل است بیابان ها
گویند مگو سعدی چندین سخن از عشقش  

                                       میگویم وبعداز من گویند به دوران ها.
گفتیم : کس ندانم که دراین شهر(بافت)گرفتار تونیست  

                              هیچ بازار (وبلاگ)چنین گرم که بازار تونیست
سرو زیبا،به زیبایی بالای تونیست   

                                 شهد شیرین وبه شیرینی گفتار تونیست
کس ندیدست ترایک نظراندر همه عمر   

                                         که همه عمر دعاگوی وهوادارتونیست.
گفتیم :حرف وسخنی داریم.

گفتی:می شنوم ومنعکس می کنم.

گفتیم: مزاحمت نباشیم،چند وقت باهم هستیم؟

گفتی:مراحم هستید،دوسال.

گفتیم :چه زود وچه خوش گذشت از بودن باشما استفاده وبهره بردیم!

گفتی:برای شما آری ولی برای من......؛ به هر حال خوشحالم از رضایتتان.

گفتیم :امروز چه روزی است؟

گفتی :چهارشنبه چهارم اسفندماه یک هزاروسیصدوهشتادو نه؛4/12/1389

گفتیم:امروز سالروز تولد وبلاگته ،تولدت مبارک عزیزم؛اینشاا...سایت وصدساله شی.

میگی:ممنون.
میگیم:سلامتی ،طول عمر باعزت خود وخانواده محترمت که دراین دوسال پابه پای شما آمدندواز حق خود گذشتند رااز درگاه خداوند منان خواهانیم.خداوند پدر ومادرگرامی وهمه رفتگانت را ببخشد وبیامرزد.

ارادتمند شما:سید رضا رضوی

تصویر طراحی شده این مطلب هدیه دوباره ای است از دوست جوان و علاقه مندم آقای سید جواد میر حسینی که افتخار دوستی با او از طریق همین وبلاگ برایم به ارمغان آمد. از آن روز این عزیز در امور فنی وبلاگ هر موقع که به مشکل بر می خورم به سراغم می آید و چه مشتاقانه و دوستانه رفع مشکل می کند.
دستش را به گرمی می فشارم و بخاطر همه خوبی هایش از صمیم قلب از او تشکر و سپاسگزاری می نمایم و از متن زیبایش هم تشکر می کنم.

و مطلب دوم نیز از دیگر سید دوست داشتنی است .  ما همدیگر را پس از سال ها دوری در همین محیط مجاز ی پیدا کردیم . از آقا رضا هم بخاطر مرور تمام مطالب وبلاگ که گاهی تا پاسی از شب بیدار بود و  مطالب را افتخار خواندن می داد .صمیمانه سپاسگزارم و از متن زیبایش نیز تشکر می کنم.

از همه دوستان و خوبان  که این سه چهار روز حسابی من را شرمنده کردند ممنون و پیام های زیبایشان را ارج می نهم و امیدوارم خداوند متعال توفیق بدهد تا بتوانم باز هم برای انان و شهر و دیارم بنویسم.

 از دوستان جوان و برومندی که مشوقم بودند و با عشق و علاقه آنها من نیز جوانی کردم صمیمانه سپاسگزارم.

به امید خدا از فردا وارد سه سالگی وبلاگ می شوم و روز از نو و روزی از نو. دوستتان دارم. حمید هرندی شاگرد کلاس اول دبستان .

 

 

دو سالگی وبلاگ .نوشته ها و محبت های دوستان و خوبان (3)

 

دوسال از عمر  این وب زیبا و خواندنی گذشت

دوسال از عمر ما هم تمام شد

دو سال هر روز این وب رفیق ما شده بود و صبحگاهان به ان سلام و شامگاهان با ان خداحافظی  کوتاه می کردیم و بهش می گفتیم فردا منتظر پاره نوشته ای دیگر با رنگ بوی خاص شهرمان  بافت  هستیم  و فردا باز هم با همان شور و شوق هر روزه سراغش می امدیم اگر مطلبی تازه  یا نظری درج نشده بود دلگیر می شدیم و سراغ نوشته های قبلی می رفتیم و چند ین باره انها را می خواندیم تا ملکه ذهنمان شوند هر چند همیشه بروز بود .

دو سال توانستیم در کنار هم باشیم ، با هم بخندیم ، با هم گریه کنیم و گاهی مطالب و نظرات به مذاقمان خوش نمی امدو از هم دلگیر می شدیم.

دوسال در لابلای مطالب بدنبال نام ها و خاطرات و تاریخچه فراموش شده شهرمان بودیم نویسنده هم چه خوب  توانست ما را بسان کودکی که دست در دست آن داشتیم با خود همراه کند.

دوسال با شعر دویدم و دو یدم با هم دویدم و خسته نشدیم .

دوسال با  یاد بزرگان شهرمان مرحومین پرنده ـحاجی شفیعی _امجدی _خوارزمی _اعتمادی و ..... رو حشان را شاد کردیم.

دوسال با داستانهای کوکب خانم خندیدیم و لهجه خود را بروز کردیم .

دو سال با لالایی های او بخواب رفتیم وبا ابادونو های او شاد شدیم.

دو سال با بازی های کودکی و نوجوانی ( چُپل بازی ، سنگ شیشوو...) که او دوباره آنها را احیا کرد بازی کردیم.

دو سال با یاد عزیزان از دست رفته گریه کردیم و تسلی خاطر بازماندگان شدیم.

دوسال با صورتجلسات انجمن شهر و ورزشکاران قدیمی ونوابغ شهرمان اشنا شدیم  و.......

همه اینها را مرهون کسی هستیم که خود را شاگرد ته کلاس می داند او استادی سخندان و نویسنده ای توانا ست که توانسته ما را از گوشه گوشه های ایران و جهان دور هم جمع کند و او کسی نیست جز کاپیتان هرندی  که با همت و زحمات شبانه روزی خودش به این امر مهم نائل امده است .

اکنون این وب دوساله است می تواند به سایت تبدیل شود همانند کودکی دوساله که می خواهند او را از شیر بگیرند سخت است اما شدنی است بیائید این تولد را با هم جش بگیریم و با حمایت های خود گوشه ای از زحمات  نویسنده را جبران  کنیم.

حمید جان من نویسنده نیستم و نمی توانم با کلمات بازی کنم انچه نوشتم بقول خود شما دل نوشته ای بیش نبود هر چند قاصر است  از بیان همه چیز های که در خور شما باشد اما امیدوارم توانسته باشم حس درونیم را بیان کرده باشم .

در پایان جا دارد از همسر و فرزندان شما که وقت انها را صرف ما کردی تشکر کنم  .        علی شیبانی

  و این شعر را به پاس زحمات و نوشتن های دو ساله ات تقدیمت می کنم.

تولد واژه ای ست در پی معنا شدن

مفهومی ست در تب و تاب رسیدن

تولد گاه بهانه ای ست برای دلتنگ خود شدن

شانه ای ست برای جستجوی خویش

تولد گاهی بهانه ای ست برای یک جمع دوستانه

برای چند لحظه با هم خندیدن(هر چند به ظاهر)

برای خرید یک شاخه گل

برای جاری شدن یک قطره اشک

و کشیدن آهی از سر دلتنگی

تولد علامتی است پر معنا

در سر رسید زندگی ما

گاه بهانه ای ست برای نوشتن یک متن

یا سرودن یک شعر

تولد گاه بهانه ای ست

برای فریاد بودن

رهایی از پیله ی تنهایی

و اندکی به دنبال خود گشتن

تولد مفهومی ست

ناپیوسته در زندگی امروز ما

و عشق مفهومی ست پیوسته ( اگر در یابیم)

با عشق زندگی کن تا پیوسته

متولد شوی 

 تصویر بالا کاری است از دوست جوان و با سلیقه ام آقای سید جواد میر حسینی که در دو سالگی وبلاگ  طراحی و هدیه داده است. ضمن تشکر از ایشان و دوست ارجمندم آقای علی شیبانی که این متن زیبا را برایم فرستاده است. امیدوارم باز هم توان نوشتن برای این خوبان و مهربانان را داشته باشم . حرفی برای گفتن در برابر این همه مهر ندارم و اشک تنها دارایی من در برابر لطف و محبت دوستان است که جاری شده است.

 

تسلیت به همشهریان

خانواده های محترم امید علی شفیعی. حسن خانی و یاراحمدی در غم از دست دادن عزیزانشان عزادارند.ضمن عرض تسلیت به خانواده های محترم این مرحومان و آرزوی صبر و شکیبایی برای آنان .غفران الهی را برای درگذشتگان آرزومندم .