دو سالگی وبلاگ .نوشته ها و محبت های دوستان و خوبان (4)
من از قاب پنجره "بافت شهر من" شاد می شوم، زیبا می بینم و زیبا می نگرم .
"بافت شهر من" آدمی را عاشق می کند در حال و هوای عاشقی زمستان با آن سوز و سرمایش گرم می شود و از گرمایش محبت و امید شعله ور می شود.
گفتم حال که "بافت شهر من" کودکی 2ساله شده تفالی بزنم تا حافظ هم من و هم "بافت شهر من" را مست خود کند.
چند روز دیگر "بافت شهر من" 2 ساله می شود و این یعنی 2 سال باهم بودن ، 2سال یکدلی و یکرنگی و 2 سال بهار بودن و چیدن شکوفه های دوستی.
از طرف وبلاگ "سفر به بافت" 2سالگی وبلاگ "بافت شهر من " به مدیریت همشهری عزیز و دوست داشتنی ام آقای حمید هرندی را تبریک عرض می نمایم.
یاعلی
سیدجوادمیرحسینی
بسمه تعالی
سلام
غریبانه نگاهت نمی کردیم،یعنی پیدایت نمی کردیم زندگی های این روزی چنان همه را به خود مشغول کرده بود که مجالی برای دیدن ،فکرکردن به دیگران نمی داد، درست مثل خواب شبانه که درآن زیاد به فکردیگری نیستی وبه خیال خودت فردا بیدار می شوی ودوباره با آنان کار وزندگی میکنی،وبا این افکارواندیشه بود که ناگاه به خود آمدیم دیدیم 27سال از شهر، زادگاه، دوستان،همکلاسی ها،همسایه هاوهمشهریان دوریم.
ولی انگار این خواب ،خواب نبود یک جوربختک یا یک کابوس بود که تمامی نداشت ومتاسفانه انگار داشت باورمان می شد که قرار نیست از چنگال بی رحم این بختک رهایی یابیم.
در این فکر بودیم که صدایی از دوردست ما را به خودمان آورد!
گفتیم : شما؟
گفتی: غریبه نیستم واینطور غریبانه به من نگاه مکن .
گفتیم : چکارداری؟
گفتی: آمده ام سراغ بهاررا ازشما بگیرم ونجوای گل های بهاری را از شما بشنوم.
گفتیم: نزدیک تر بیا ؛ما خودگمشده وبهاروعطرگلهایش را هم گم کردیم،بنفشه وبیدمشک را از یاد برده ایم،راه باغهای مهدی آباد وآسیاب جفته را از یاد برده ایم،میبینی از بارش بارون وکندن(طغیان)رودخانه خبری نیست دیگه کسی برای سیل(تماشا)رودخانه کنار کوه مرشکالی نمی آید،دیگه کسی گوغار ،گوچفته ،سنگ شیشو،چوب وچپل بازی نمی کند،دیگه ........
گفتی: کاش کمک می کردی تاپلک شقایق را باهم باز کنیم ودر شوق هستی وبودن پایکوبی کنیم.
گفتیم : کی؟
گفتی : وقتی مهتاب شد.
گفتیم : چطوری؟
گفتی : نوشته هایت را باروبانی آبی در زرورقی از مهربانی برایم بپیچ وبه آن شاپرک که بالای سرت می چرخد بده.
گفتیم : جلوتر بیا صدایت آشناست،کلامت گرم ،گیرا وباصفاست.آدرست کجاست؟
گفتی: harandi.hamid@yahoo.com
گفتیم : هرندی؟!! حمید؟!! حمید جان کاکا تویی؟!!
گفتی: آری
گفتیم : اینجا وبرای چه؟!
گفتی: راستی !من بخاطرپچ پچ گل لادن با آلاله ومیخک بلاگر شدم .همین.
گفتیم: از قدیم هم می شد در پیشانیت آثار بزرگی وبلند نظری را خواند.
واین سان بود که ناگهان ابرهای تیره وشب تار غریبی وغربت کنار رفت ،خورشید درخشید،مهتاب خندید،ستاره رقصید، چشمه جوشید ،آلاله رویید،لادن قدکشیدومیخک غزل خوان شد.
وه!چه هوایی!چه آبی !چه کوه هایی!چه طبیعت وچه مردمی!
گفتیم :حمید جان اینجا کجاست؟
گفتی : اینجا را نمی شناسی ؟!!زادگاهت ،شهرت .
گفتیم : اینجا بافت است!چقدر تغییر کرده!
گفتی : بافت مجازی در محیط وب من است ،بیا باهم برویم .
دستمان را گرفتی از کنار کوه مرشکالی وفلکه گردو دوان دوان به دبستان خسروی ، مغازه آقای جوشنگ، بازار ومسجدکلا حاجی،خیابون سیدا ،مسجد مرحوم حاج گرگعلی نقیبی،و..................بردی .
گفتیم : ازبزرگان ، پیشکسوتان ،عزیزان ، معتمدین ، مناطق گردشگری، گویش هاوواژه ها، بازی های محلی وبومی ، اسنادتاریخی ،چهره های فرهیخته ونویسندگان ،هنرمندان جوان ،نواها وآبادونو،کردی ،لالایی ،گردهمایی ،توسعه ومحرومیت زدایی ،آداب ورسوم،ورزش وورزشکاران ،نقد وبررسی مسائل روز وخلاصه از دل ودلتنگی هایت بگو.
گفتی :در آرشیو موضوعی ببین وبخوان واگر دوست داشتی ؛ نظر بده ؛سخنی بگو .
گفتیم :با وب های دیگر هم پیوند داری ؟
گفتی : آری ؛سفر به بافت ،پندار،تابناک،دیده بان محیط زیست ایران،افکاروعقاید دکتر شریعتی،صالح رزم حسینی،کشکول فرهنگ وهنر،مهندس سعید خجسته نژاد،دیوان اشعارسهراب سپهری،کشکول ،قیصر امین پور،بافت شهرمردان دانشی وگردوهای کهنسال ،وبلاگ رسمی کرمان امروز،فرهنگ واژه گان فارسی وانگلیسی .
گفتیم : ما که برای نوشتن این دو سطر کلی وقت ،انرژی صرف کردیم ؛خدا خیرت بدهد چگونه شما بدون هیچ چشم داشتی از وقت وزندگیت این همه هزینه می نمایی؟!!
گفتی که جنگ از طرف دوست دل آزار نباشد
یاری که تحمل نکند یار نباشد
تاخار غم عشقت(بافت)آویخته در دامان
کوته نظری باشد رفتن به گلستانها
آنرا که چنین دردی از پای در اندازد
باید که فروشوید دست از همه درمانها
گردر طلبت(رضایت همشهریان) رنجی مارا برسد شاید
چون عشق حرم باشد سهل است بیابان ها
گویند مگو سعدی چندین سخن از عشقش
میگویم وبعداز من گویند به دوران ها.
گفتیم : کس ندانم که دراین شهر(بافت)گرفتار تونیست
هیچ بازار (وبلاگ)چنین گرم که بازار تونیست
سرو زیبا،به زیبایی بالای تونیست
شهد شیرین وبه شیرینی گفتار تونیست
کس ندیدست ترایک نظراندر همه عمر
که همه عمر دعاگوی وهوادارتونیست.
گفتیم :حرف وسخنی داریم.
گفتی:می شنوم ومنعکس می کنم.
گفتیم: مزاحمت نباشیم،چند وقت باهم هستیم؟
گفتی:مراحم هستید،دوسال.
گفتیم :چه زود وچه خوش گذشت از بودن باشما استفاده وبهره بردیم!
گفتی:برای شما آری ولی برای من......؛ به هر حال خوشحالم از رضایتتان.
گفتیم :امروز چه روزی است؟
گفتی :چهارشنبه چهارم اسفندماه یک هزاروسیصدوهشتادو نه؛4/12/1389
گفتیم:امروز سالروز تولد وبلاگته ،تولدت مبارک عزیزم؛اینشاا...سایت وصدساله شی.
میگی:ممنون.
میگیم:سلامتی ،طول عمر باعزت خود وخانواده محترمت که دراین دوسال پابه پای شما آمدندواز حق خود گذشتند رااز درگاه خداوند منان خواهانیم.خداوند پدر ومادرگرامی وهمه رفتگانت را ببخشد وبیامرزد.
ارادتمند شما:سید رضا رضوی
تصویر طراحی شده این مطلب هدیه دوباره ای است از دوست جوان و علاقه مندم آقای سید جواد میر حسینی که افتخار دوستی با او از طریق همین وبلاگ برایم به ارمغان آمد. از آن روز این عزیز در امور فنی وبلاگ هر موقع که به مشکل بر می خورم به سراغم می آید و چه مشتاقانه و دوستانه رفع مشکل می کند.
دستش را به گرمی می فشارم و بخاطر همه خوبی هایش از صمیم قلب از او تشکر و سپاسگزاری می نمایم و از متن زیبایش هم تشکر می کنم.
و مطلب دوم نیز از دیگر سید دوست داشتنی است . ما همدیگر را پس از سال ها دوری در همین محیط مجاز ی پیدا کردیم . از آقا رضا هم بخاطر مرور تمام مطالب وبلاگ که گاهی تا پاسی از شب بیدار بود و مطالب را افتخار خواندن می داد .صمیمانه سپاسگزارم و از متن زیبایش نیز تشکر می کنم.
از همه دوستان و خوبان که این سه چهار روز حسابی من را شرمنده کردند ممنون و پیام های زیبایشان را ارج می نهم و امیدوارم خداوند متعال توفیق بدهد تا بتوانم باز هم برای انان و شهر و دیارم بنویسم.
از دوستان جوان و برومندی که مشوقم بودند و با عشق و علاقه آنها من نیز جوانی کردم صمیمانه سپاسگزارم.
به امید خدا از فردا وارد سه سالگی وبلاگ می شوم و روز از نو و روزی از نو. دوستتان دارم. حمید هرندی شاگرد کلاس اول دبستان .
اينطور غريبانه به من نگاه مكن ،