دلایل عدم پیشرفت و توسعه شهرستان بافت
همواره از عقب ماندگی و محرومیت شهرستان بافت سخن رانده ایم و هر کداممان دلیلی را بر این عقب ماندگی در ذهنمان پرورانده ایم ، یکی موقیعت جغرافیایی و عدم راه های ارتباطی ، یکی مهاجرت قشر فرهیخته و آن یکی سیاست زدگی و دیگری عدم امکانات و خدمات عمومی را دلیل بر این عقب ماندگی بر شمرده ایم.
بی شک این دلایل و دیگر مواردی که هر کدام از ما به آن واقفیم در عدم پیشرفت و توسعه شهرستان نقش داشته اند و یک کودک دبستانی هم در بافت می تواند در این خصوص چندین صفحه انشا بنویسد و دلیل بیاورد.
راستی ! در این رهگذر هر کدام از ما چه نقشی داشته ایم ؟
چه سهمی را برای قناعت پیشگی و کم توقع بودن خود قائل شده ایم ؟
آرزوهای کوچک و کم رنگ ما ،چه نقشی در این عقب ماندگی داشته اند ؟
حسادت ، بخل ، از صحنه برون کردن ، خود بد بودن و غریب دوست داشتن ها چه نقشی داشته اند ؟
تنش های انتخاباتی ، سیاست زدگی های چپ و راست و ضربات جبران ناپیری که بر پیکرنحیف و بیمار شهرستان دراین چند سال وارد شد ، چه نقشی را در این عدم پیشرفت داشته اند ؟
مدیران بی تجربه غیر بومی و بومی ، عدم ماندگاری مدیران لایق و ماندگاری مدیران نالایق چه نقشی را در این واماندگی داشته اند ؟
عدم پرسش از مسوولان ومدیران ناکارآمد ، تحقیر بزرگان و بزرگ کردن کوچکان و تملق و چاپلوسی چه نقشی را ایفا کرده اند ؟
تنگ نظری ، زیرپاخالی کردن ، برچسب زدن ، پرونده ساختن ، یقه گرفتن و بی انگیزه کردن چه نقشی را بازی کرده است ؟
با کمی تعمق و رفتن به پستوه ذهن و یادهایمان ، فکر کنم همه ما در این عقب ماندگی سهمی داشته ایم !
من نماندم چون با تو هم عقیده و هم رای نبودم ، تو نماندی چون بافت برای پیشرفت کوچک بود ، او نماند چون رفاه و اسایش را دوست داشت ، ما نماندیم چون بافت زیر ساخت اصولی و منطقی نداشت ، شما نماندید چون سطح خدمات فرهنگی ، درمانی ، اقتصادی و..در بافت در سطح نازلی بود ، ایشان نماند چون خودش را از بافت بزرگ تر می دید !
همه ما نقش داشته ایم ، اگرحتی تعدادی از ما ، مانده بودیم ، آسیب شناسی کرده بودیم ، زیرساخت ها و زیر بناها را تعریف کرده بودیم ، شاخص های توسعه را یاد گرفته بودیم و آموزش داده بودیم ، دلمان برای معیشت و رفاه مردم سوخته بود ، حسادت را به رقابت تبدیل کرده بودیم ، به جای هل دادن دست همدیگر را گرفته بودیم ، شاید اینقدر برای عدم توسعه و پیشرفت بافت بهانه نداشتیم.
راستی شما چه می گوئید ؟ بهانه شما چیست ؟ نظر بدهید شاید مسوولان بخوانند و بدانند .
اينطور غريبانه به من نگاه مكن ،