او به او گفت : عجب روزگاری شده ،

او گفت : مگر چی شده ؟ ! .

او گفت : یاد خیلی قدیمها به خیر اون وقتها  که خر ماشین بود و گاو تراکتور و خروس ساعت و مثل امروز زندگی ماشینی نبود , همه آسایش و آرامش داشتند ولی امروز چی ؟

 او به او گفت : پس چرا خرت و زمین کوچک کشاورزیت  ر افروختی و اون پیکان قرمز را خریدی و داخلش را مثل  حجله   عروس دهاتی رنگارنگ کردی و اگزوز ماشین را برداشتی و صدای ضبط را زیاد می­کردی و روزی ده دفعه هم ماشین را دستمال می­کشیدی  تا همه بفهمند تو ماشین سواری او گفت : راست می­گوئی آن موقع نمی­فهمیدم و فرق ماشین و خر را نمی­دانستم ، اون ماشین  قرمزه هم اولین ماشین من بود، درست است که ماشین جان ندارد ولی ماشین هم باید شانس داشته باشدکه اولین ماشین خریدار باشد چون اگر اولین ماشین خریدار باشد , هر روز کارواش و سرویس و خلاصه ماشین هم کلی کیف می­کند ،

او گفت : خوب ؛ حالا چی ؟حالا   که  چندمین ماشین را خریدی ، او گفت : بله مشکل من و ما چندمین ماشین است ؛ قدیمها روی زمین کار می­کردیم و مزارع سر سبز و هوای عالی داشتیم  ، اما و امروز مجبوریم صبح تا شب با ماشین قراضه مسافر جا به جا کنیم ومسا بقه در خراب کردن هوا و مریض کردن مردم و ترافیک بدهیم ، او گفت : چه کنیم ، او جواب داد ای کاش بر می­گشتیم به سابق و جای اینهمه ماشین ، مردم از خر استفاده می­کردند او خندید و گفت : در این صورت ترافیک خر داشتیم و همه جا خر تو خر می­شد .

که یک هو بوق ماشین پشتی بلند شد و بغل دستی هم گفت : خره  ،خوابی ؟ترافیک درست کردی ؟ ، او بیدار شد و پیش خودش گفت :لعنت به شانس که از رویا ی خری خارج شدم .

 

                                                                                                ناصر نادری